ΙΔΕΑΔ-ΕΨΕΠ-ΕΠΣΗΠ, Παρουσίαση Walking Football ως καλής πρακτικής για την δια βίου άθληση (Γιάννινα, 18-19/5/2018)

Από την εκδήλωση για το "βαδιστικό ποδόσφαιρο", μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΕΨΕΠ κος Κρανάς, ο πρόεδρος της ΕΠΣΗΠ κος Βρακάς, ο αθλητίατρος κος Χρόνης, ο περιφερειακός σύμβουλος κος Βασιλάκης και ο δημοσιογράφος-συγγραφέας κος Σακελλαρόπουλος

Γ. Λυσαρίδης, Τις αγορεύειν βούλεται?

 Τις αγορεύειν βούλεται? Με αυτή τη φράση καλούσε ο «κήρυκας» της Αθήνας, στις συνελεύσεις της  «εκκλησίας του Δήμου», στην Πνύκα, όποιον πολίτη ήθελε να λάβει ελεύθερα τον λόγο. Η «ισηγορία», δηλαδή η ισότητα των πολιτών  στο δικαίωμα  του λόγου (και του αντιλόγου), μαζί με την «ισονομία», δηλαδή την ισότητα όλων έναντι  των νόμων και την «ισοπολιτεία», δηλαδή την ισότητα στο δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αποτελούσαν τους 3 πυλώνες της περιώνυμης αθηναϊκής δημοκρατίας.

Καθώς σβήνει σιγά σιγά ο απόηχος από τις ποδοσφαιρικές διοργανώσεις της περιόδου που έληξε και προτού αρχίσουν να ηχούν τα τύμπανα του επόμενου «πολέμου», είναι ο πιο κατάλληλος (και ανύποπτος) χρόνος για ψύχραιμο απολογισμό και σώφρονα περισυλλογή.

Δυστυχώς, και στις 3 κατηγορίες των εθνικών πρωταθλημάτων, οι χρόνιες παθογένειες του ποδοσφαίρου μας άφησαν και πάλι ισχυρό το αποτύπωμά τους. Στον φαύλο κύκλο, όπου εναλλάσσονται αίτιο-αιτιατό, αφορμή-σύμπτωμα, θύμα-θύτης, ο απροκατάληπτος παρατηρητής σημειώνει:

-         Το ποδοσφαιρικό θέαμα υπήρξε ελάχιστα ελκυστικό. Ο βαθμολογικός ανταγωνισμός μεταξύ 2-3 ομάδων στην κορυφή δεν αρκεί για να χαρακτηριστεί ένα πρωτάθλημα «ανταγωνιστικό», όταν οι υπόλοιπες ομάδες παραδέρνουν ή, ακόμη, εγκαταλείπουν πρόωρα την κούρσα.

-         Τη λεοντή του δήθεν ανταγωνιστικού πρωταθλήματος την αφαιρεί και την αποκαλύπτει ο αριθμός των θεατών (στα γήπεδα) που βαίνει δραματικά μειούμενος.

-         Αγώνες ντέρμπι που θα αναδείκνυαν τον πρωταθλητή δεν κρίθηκαν στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά από δικαστικές αποφάσεις

-         Η καχυποψία καλά κρατεί. Διάχυτη, από όλους προς όλους. Και, μάλιστα, τροφοδοτούμενη διαρκώς από συμπεριφορές παραγόντων που την πυροδοτούν, χωρίς κανείς αρμόδιος να επεμβαίνει για την επιβολή των προβλεπόμενων μέτρων. Ατολμία και ατιμωρησία οδηγούν σε ασυδοσία.

-         Η σκιά «στημένων» αγώνων πλανάται, δεκάδες φάκελοι «ύποπτων» αγώνων παραμένουν στα συρτάρια και στοιχηματικές εταιρείες με παράνομη δραστηριότητα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Τα πάντα στοιχηματίζονται, ακόμη και σε αγώνες κυπέλου ερασιτεχνικών κατηγοριών. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την αξιοπιστία του ποδοσφαίρου μας.

-         Οι βίαιες συμπεριφορές (επιθέσεις-επιδρομές) οργανωμένων οπαδών και οι συμπλοκές μεταξύ τους,, στα γήπεδα ή σε «ραντεβού θανάτου», είναι πιό συχνές από ποτέ.

-         Οι «τυφλές» επιθέσεις σε εκπροσώπους αθλητικών αρχών, με άσκηση σωματικής βίας ή απειλές, πυκνώνουν, χωρίς βέβαια ποτέ να εντοπίζονται φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί.

-         Η διαιτησία παραμένει σε πορεία χαμηλών πτήσεων, παρά τα κάποια σημάδια βελτίωσης. Η μετάκληση ξένου διαιτητή για τον τελικό κυπέλου πρόσφερε μεν μιά προσωρινή αποσυμπίεση, όντως χρήσιμη, αλλά ανοίγει την κερκόπορτα για καταχρηστική επανάληψη, ακυρώνοντας κάθε προσπάθεια στήριξης και αναβάθμισης της ελληνικής διαιτησίας στο άμεσο και προσεχές μέλλον.

-         Η αθλητική δικαιοσύνη δεν κατάφερε να πείσει για την ευθικρισία και την αμεροληψία της. Παλινωδίες στην έκδοση αποφάσεων,  άλλοτε καθυστερήσεις και άλλοτε σπουδή, αντιφατικές αποφάσεις με «δύο μέτρα και δύο σταθμά». Καμία αντίδραση στις περιπτώσεις προκλητικής απροθυμίας αρχών και οργάνων για την εφαρμογή αποφάσεων δικαιοδοτικών οργάνων.

-         Ο αθλητικός τύπος, σχεδόν στο σύνολό του, απευθύνεται  μόνο σε οπαδούς και τους «χαϊδεύει τα αυτιά», αφού εκεί αναζητεί πλέον το αναγνωστικό κοινό-πελατεία του. Έτσι, εκπαιδεύεται το κοινό να βλέπει και να διαβάζει τα πάντα μέσα από τα γυαλιά της οπαδικής του προτίμησης.

Αυτές και άλλες παρόμοιες, καθόλου ενθαρρυντικές, οι διαπιστώσεις για τα εθνικά μας πρωταθλήματα. Και το δύσμοιρο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο; Πότε πότε κάποιες κενές επίσημες τιποτολογίες, του τύπου « είναι η δεξαμενή του ποδοσφαίρου μας», αλλά καμία πραγματική μέριμνα για την  ουσιαστική του στήριξη. Αναμενόμενο, αφού το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δεν διαθέτει αφοσιωμένους «στρατούς», δεν κινητοποιεί ευρύτερες μάζες, δεν προσφέρεται σε διαπλοκές συμφερόντων, ούτε ασχολούνται με αυτό επιφανείς παράγοντες και τζογαδόροι. Έτσι, αφέθηκε αβοήθητο στην τύχη του. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι π.χ. η Ε.Π.Σ.Μακεδονίας, με εκατοντάδες σωματεία και δεκάδες διοργανώσεις πρωταθλημάτων, έχει ετήσια επιχορήγηση ισόποση μόλις με τρεις μηνιαίους μισθούς ενός και μόνον από τους αξιωματούχους-μέλη της ξένης «επιτροπείας» που επιβλήθηκε από ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ.

Θα αναρωτιέται κανείς με όλα αυτά, υπάρχει ελπίδα για καλύτερες ημέρες στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Ναι, (θέλω να) ελπίζω. Πρέπει, όμως, να το θελήσουν όλοι εκείνοι που ρυθμίζουν την πορεία του. Πολιτεία, μεγαλοπαράγοντες, Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Και να συναποφασίσουν να δουν το δάσος και όχι το δέντρο, δηλαδή να στοχεύσουν στη συνολική ανάσυρση του ποδοσφαίρου μας από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται εδώ και χρόνια, και όχι στο (πρόσκαιρο) στενό δικό τους συμφέρον.

Η Πολιτεία, ως θεσμικός εγγυητής της νομιμότητας, οφείλει να ασκήσει ορθά τον ρόλο της. Να στηρίζει, αλλά και να ελέγχει, κατά τα όρια που το ίδιο το Σύνταγμα του Ελληνικού Κράτους (άρθρο 16) ορίζει. Να επεμβαίνει εκεί που οφείλει και με τον τρόπο που οφείλει να το κάνει. Όχι επιλεκτικά, ούτε με τρόπο που να δημιουργεί αίσθημα μεροληψίας και αδικίας. Να αντιληφθεί ότι η αδράνεια, η εθελοτυφλία ή, σε άλλες περιπτώσεις, ο υπερβάλλων ζήλος, στο όνομα του περίφημου «πολιτικού κόστους», δημιουργούν στο ενδιάθετο του φίλαθλου κόσμου αισθήματα απαξίωσης και αποδοκιμασίας. Να μετέλθει τη δύναμη επιβολής της κρατικής εξουσίας, ώστε να αποδεχθούν όλοι ότι νόμοι και κανονισμοί θα εφαρμόζονται απαρέγκλιτα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Οι μεγαλοπαράγοντες θα πρέπει επιτέλους να κατανοήσουν ότι το δεσποτικό μοντέλο της μονοκρατορίας και της κηδεμονίας του χώρου απέτυχε παταγωδώς. Οδήγησε σε αθέμιτο ανταγωνισμό και απαξίωση του προϊόντος. Η από μέρους τους αποδοχή κανόνων καθαρού συναγωνισμού, μέσα σε ένα υγιές ανταγωνιστικό περιβάλλον, θα αποκαταστήσουν σταδιακά την αξία του προϊόντος και θα τους αποφέρουν πραγματικά κέρδη, οικονομικά και άλλα (αίγλη, δόξα, ισχύ).

Η ΕΠΟ, από τη μεριά της, οφείλει να μην αποποιηθεί τον κυρίαρχο ρόλο της. Η νεοεκλεγείσα διοίκηση, είναι αλήθεια, διαδέχθηκε ένα φαύλο καθεστώς και βρέθηκε αντιμέτωπη με κατεστημένες νοοτροπίες κηδεμονίας του χώρου. Οπωσδήποτε, δικαιούνταν περίοδο χάριτος. Όμως, και αυτή έχει ημερομηνία λήξης. Αν θέλει να κερδίσει το στοίχημα και να μη διαψεύσει τις ελπίδες που γεννήθηκαν από τη διοικητική αλλαγή, οφείλει να ανασκουμπωθεί, να αναλογιστεί τις ευθύνες της, να υπερασπιστεί τις αρμοδιότητές της, να διεκδικήσει έναντι όλων τα δικαιώματά της, να τολμήσει δημιουργική «ανυπακοή»...

Τώρα που έχουν κάπως καταλαγιάσει τα πάθη και πριν ξεκινήσει η επόμενη αγωνιστική περίοδος, αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες του ποδοσφαίρου στη χώρα μας, με καθαρό μυαλό, τόλμη και αποφασιστικότητα, θα πρέπει απο κοινού να χαράξουν τη στρατηγική εξόδου από την κρίση και να σχεδιάσουν την επόμενη ημέρα του, απαλλάσσοντάς το (το συντομότερο) από την καθόλου τιμητική ξένη επιτροπεία.

Τη στιγμή που «το ποδόσφαιρό μας βρίσκεται ήδη στη βάρκα και ο λεμβούχος κωπηλατεί ταχύτατα προς την Αχερουσία», θα πρέπει να συναισθανθούν την υψηλή ευθύνη τους. Αν δεν τολμήσουν, η ελπίδα για το Ελληνικό ποδόσφαιρο θα συνεχίσει να ζει εξόριστη στο νησί της ουτοπίας.

Γιώργος Λυσαρίδης

Μάιος 2018

ΕΨΕΠ, Walking Football - Ενας χώρος δια βίου άθλησης

ΙΔΕΑΔ, Η δια βίου άθληση ως κοινωνικός στόχος του μαζικού αθλητισμού

Το ΙΔΕΑΔ συμμετέχει στην παρουσίαση του Walking Football με εισήγηση : " Η δια βίου άθληση ως κοινωνικός στόχος του μαζικού αθλητισμού"

Γ. Πρίντεζης, Η νομική φύση της σχέσης απασχόλησης του κυβερνήτη πλοίου αναψυχής ο οποίος προσλαμβάνεται αποκλειστικά από τον εκναυλωτή ως σχέσης εξαρτημένης εργασίας ή σύμβασης έργου/παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών

.

Α. Νομικό πλαίσιο

- Νόμος 4256/2014, άρθρα 1 και 8 :  Τα πλοία του ν. 4256/2014 κατά το άρθρο 1 και 8 επιτρέπεται να εκναυλώνονται χωρίς να υπηρετεί σε αυτά πλοίαρχος και πλήρωμα. Τη διακυβέρνηση των εν λόγω πλοίων αναψυχής αναλαμβάνει κυβερνήτης, κάτοχος τίτλου της ΥΑ 3342/13/2004 [ΦΕΚ 1330 Β/20.8.2004]. Η αναφερόμενη ΥΑ δεν ορίζει ειδικά επαγγελματικά προσόντα για το πρόσωπο του κυβερνήτη όταν διακυβερνά το πλοίο ως ασκών επάγγελμα.

-  Νόμος 4504/2017, άρθρο 94  παρ.9 (έναρξη ισχύος από   1 Δεκεμβρίου 2017) : «α. Πλοία αναψυχής

 με ολικό μήκος μέχρι και είκοσι τέσσερα  μέτρα επιτρέπεται να εκναυλώνονται, χωρίς να υπηρετεί 

σαυτά πλοίαρχος και πλήρωμα.Τη διακυβέρνηση των πλοίων αναψυχής του προηγούμενου εδαφίου

 αναλαμβάνει κυβερνήτης, ο οποίος προσλαμβάνεται από τον εκναυλωτή και θεωρείται προστηθείς 

αυτού, όπως ειδικότερα προβλέπεται στο ναυλοσύμφωνο. Τα πλοία αναψυχής του πρώτου εδαφίου 

της παρούσας υποπαραγράφου με μεταφορική ικανότητας άνω των δώδεκα  επιβατών επιτρέπεται 

να εκναυλώνονται, μόνον όταν υπηρετεί σαυτά πλοίαρχος και πλήρωμα, σύμφωνα με τα οριζόμενα

 στην παράγραφο 1 του πρώτου άρθρου του παρόντος νόμου.».

Β. Στις ανωτέρω διατάξεις δεν κατονομάζεται ρητά η προκύπτουσα ενοχική σχέση ανάμεσα σε κυβερνήτη και εκναυλωτή όταν αυτός αναλαμβάνει ως προσλαμβανόμενος του εκναυλωτή τη διακυβέρνηση του πλοίου. Επομένως, η νομική φύση της σχέσης αυτής θα πρέπει να αναζητηθεί στις πραγματικές συνθήκες απασχόλησης, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ΑΚ περί πρόσληψης και πρόστησης, στις οποίες παραπέμπει η διάταξη του άρθρου 94 του Ν.4507/2017.  

Υπέρ της ερμηνείας της σχέσης εκναυλωτή με τον κυβερνήτη, ως σχέσης εξαρτημένης εργασίας, συνηγορεί καταρχήν η σαφής διατύπωση του νόμου 4504/2017, άρθρο 94 α΄εδ. β΄, όπου ορίζεται ρητά ότι ο κυβερνήτης προσλαμβάνεται από τον εκναυλωτή, καθώς και του νόμου 4256/2014, στο Κεφάλαιο Α’ αυτού (ορισμοί), όπου ορίζεται ρητά ως «Κυβερνήτης» το πρόσωπο που προσλαμβάνεται από τον ναυλωτή ή τον εκναυλωτή (…) και αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση επαγγελματικού πλοίου αναψυχής.

Συνηγορούν επίσης οι συνθήκες πραγματικής απασχόλησης των κυβερνητών πλοίων αναψυχής, στις οποίες δεν απαντάται το στοιχείο της ελευθερίας και της πρωτοβουλίας εκ μέρους του κυβερνήτη ώστε να καθορίζει ο ίδιος τις συνθήκες εργασίας του, χωρίς να υπόκειται στον έλεγχο του εργοδότη.

Στην προσέγγιση της κλασικής μορφής απασχόλησης κυβερνητών σκαφών αναψυχής στην ελληνική τουριστική αγορά, παρατηρούμε ότι, ο πλοιοκτήτης (εκναυλωτής) ή ο ίδιος εκναυλώνει το πλοίο του ή συνήθως συνάπτει μία συμφωνία διαχείρισης  του πλοίου του με ένα ναυλομεσίτη ή ναυτικό πράκτορα ή τουριστικό γραφείο, το οποίο στη συνέχεια (μέσω διαφημίσεων, καταχωρίσεων, ιστοσελίδων, εντύπων ή αγγελιών) προσελκύει τον ναυλωτή – πελάτη (συνήθως Έλληνα ή αλλοδαπό τουρίστα) που ενδιαφέρεται για τη μίσθωση του σκάφους (ναύλωση). Η συμφωνία μπορεί να αφορά στη ναύλωση του σκάφους χωρίς εργαζόμενο κυβερνήτη ή/και πλήρωμα (“bareboat charter”) ή να συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν και η προσφορά της εργασίας ενός κυβερνήτη (“skippered charter”), το οποίο είναι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, ένα πρόσωπο που υποδεικνύει στο ναυλωτή ο ναυλομεσίτης ή ο πλοιοκτήτης.

Υπό την ισχύ των διατάξεων του Ν.4256/2014,  τα τρία μέρη (δηλ. εκναυλωτής, ναυλομεσίτης και ναυλωτής και όχι ο Κυβερνήτης) υπέγραφαν ένα ναυλοσύμφωνο, υπόδειγμα του οποίου περιλαμβάνεται στις διατάξεις της υπ’ αριθμ. 3133.1/10229/2016 Υπουργικής Απόφασης, το οποίο όμως δεν περιλαμβάνει ειδική πρόβλεψη προσόντων για την επαγγελματική απασχόληση Κυβερνήτη ούτε διατάξεις σχετικές με το σχετικό δρομολόγιο ή την πορεία του σκάφους, το αντικείμενο της εργασίας του κυβερνήτη ή άλλες αντίστοιχες λεπτομέρειες, παρά μόνο τις εγγραφές: «Λιμένας/Χώρα παράδοσης του πλοίου» και «Λιμένας/Χώρα επαναπαράδοσης του πλοίου».

Στην πράξη, ο κυβερνήτης ακολουθούσε τις οδηγίες είτε του πλοιοκτήτη είτε του ναυλωτή σχετικά με τη χάραξη και το πρόγραμμα της διαδρομής εντός του χρονικού ορίου της ναύλωσης, τους προορισμούς του σκάφους, τον ελλιμενισμό του σε συγκεκριμένα σημεία που του υπεδείκνυαν και γενικά το σχεδιασμό του ταξιδιού, στο βαθμό βέβαια που αυτό επιτρέπεται από παράγοντες όπως οι καιρικές συνθήκες, η χωρητικότητα των λιμένων, η διάρκεια της ναύλωσης, η δυνατότητα και αντοχή των επιβαινόντων κ.ά.

Αυτό δεν άλλαξε με τις νέες διατάξεις του άρθρου 94 του Ν.4504/2017, παρά μόνο  καθιερώνεται πλέον ως συστατικός ο έγγραφος τύπος της σύμβασης απασχόλησης του κυβερνήτη από τον εκναυλωτή (πλοιοκτήτη) και ορίζεται ρητά ότι ο κυβερνήτης προσλαμβάνεται από τον εκναυλωτή και θεωρείται προστηθείς αυτού, όπως ειδικότερα προβλέπεται στο ναυλοσύμφωνο. Η σωρευτική διατύπωση των εννοιών της πρόσληψης και πρόστησης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στην συγκεκριμένη σύμβαση εργασίας συντρέχει το στοιχείο της εξάρτησης, δεδομένου ότι το άρθρο 922 ΑΚ έχει εφαρμογή μόνο όταν εκείνος που προστήθηκε για την εκτέλεση ορισμένης υπηρεσίας, ο οποίος μπορεί να είναι μόνο φυσικό πρόσωπο και πρέπει να τελεί υπό τις διαταγές του προστήσαντος και σε σχέση εξάρτησης προς αυτόν, προξενεί ζημία σε τρίτο πρόσωπο.

Επίσης, το γεγονός ότι ο κυβερνήτης πλοίου αναψυχής υπόκειται κατά την παροχή της εργασίας του στον έλεγχο του εκναυλωτή και είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις οδηγίες του σχετικά με τον τρόπο, τον τόπο και τον χρόνο παροχής της εργασίας του, καθώς και να δέχεται την εποπτεία του προς διαπίστωση του γεγονότος ότι συμμορφώνεται με τις οδηγίες αυτές, εκδηλώνεται στην πράξη από το ότι όπως και με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς, η χάραξη και το πρόγραμμα της διαδρομής εντός του χρονικού ορίου της ναύλωσης, οι προορισμοί του σκάφους και γενικά ο σχεδιασμός του ταξιδιού δεν γίνεται από τον κυβερνήτη, αλλά μόνο από τον εκναυλωτή και επίσης δεν προβλέπεται δυνατότητα του κυβερνήτη να αναθέτει σε άλλο πρόσωπο στην εκτέλεση της συγκεκριμένης εργασίας. Για το λόγο αυτό ορίζεται ότι ο κυβερνήτης προσλαμβάνεται από τον πλοιοκτήτη (εκναυλωτή)  και όχι ότι του ανατίθεται η διακυβέρνηση του σκάφους από τον εκναυλωτή (πλοιοκτήτη).

Ο κυβερνήτης, εκ του νόμου είναι προστηθείς του εκναυλωτή, όπως  ειδικότερα επιτάσσει να προβλέπεται στο ναυλοσύμφωνο ο ν.4504/2017, άρθρο 94 παρ.9. Η πρόστηση είναι έννοια ευρύτερη της εξάρτησης που όμως αποτελεί το κύριο εννοιολογικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας. Και τούτο συνυπάρχει κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του κυβερνήτη καθ΄ότι αυτός έχει και την υποχρέωση της απλής συμμόρφωσης στις γενικές οδηγίες του εργοδότη-εκναυλωτή του πλοίου, επιπροσθέτως δε και να ακολουθεί τη βούληση και επιθυμία του «συμπροστήσαντα» ναυλωτή, καθ΄ότι αυτός, στο πλαίσιο λειτουργίας της σύμβασης ναύλωσης, του υποδεικνύει το ακριβές σημείο του ελλιμενισμού, την ώρα αναχώρησης κι άφιξης τις ώρες ανάπαυσης ,ακόμα δε και το είδος και την ποσότητα της τροφής αυτού, στις περιπτώσεις που ο ελλιμενισμός του σκάφους θα γίνει σε όρμο.

Γ. Επιχείρημα υπέρ του χαρακτηρισμού  της σχέσης εκναυλωτή με τον κυβερνήτη, ως σχέσης εξαρτημένης εργασίας αποτελεί ότι οι πραγματικές  συνθήκες απασχόλησης (όπως ωράρια, καθήκοντα, αγκυροβολία, κίνδυνοι, εκπροσώπηση, ευθύνες, ναυτική τέχνη, ναυτιλία, μετεωρολογία κλπ) προσιδιάζουν πλήρως με τα καθήκοντα που ασκεί ο πλοίαρχος, όπως αυτά ορίζονται στον ΚΔΝΔ.

 Ο «κυβερνήτης» των πλοίων του ν.4256/2014 έχει όλες τις υποχρεώσεις που ορίζονται για τον πλοίαρχο κατά τον ΚΔΝΔ και επιπλέον αυτές που ορίζει το άρθρο 94 του ν.4504/17. Η ενοχική σχέση που συνδέει τον πλοίαρχο με τον πλοιοκτήτη δυνάμει του ΚΙΝΔ, στηρίζεται στη σύμβαση εργασίας κατά κύριο λόγο και συμπληρωματικά στη σύμβαση εντολής και την πληρεξουσιότητα. Η σχέση δε αυτή για τον νοούμενο κατά ΚΙΝΔ πλοίαρχο ρυθμίζεται από ειδικές διατάξεις του ΚΙΝΔ ως σύμβαση ναυτικής εργασίας, επικουρικά δε και συμπληρωματικά από τους κανόνες του ΑΚ για τη σύμβαση εργασίας, τη σύμβαση εντολής και την πληρεξουσιότητα, στο πλαίσιο που οι παραπάνω διατάξεις προσαρμόζονται στο πνεύμα της ναυτικής εργασίας.

 Η ιδιόμορφη αυτή εργασιακή σχέση έχει διαμορφωθεί ένεκα των ιδιαίτερων συνθηκών της ναυτικής ζωής κι απαιτήσεων της παροχής εργασίας στη θάλασσα. Συνεπώς, ο ΚΙΝΔ εφαρμόζεται συμπληρωματικά και επικουρικά και στη ναυτική εργασία, όταν εμφανίζεται κενό στους ειδικούς κανόνες που τη ρυθμίζουν. Τούτο άλλωστε δηλώνεται και ρητά στην αιτιολογική έκθεση της συντακτικής επιτροπής του ΚΙΝΔ όπου σημειώνεται ότι : «Αυτονόητον, ότι οι εις τον ΑΚ γενικαί αρχαί περί συμβάσεως εργασίας αποτελούν το συμπλήρωμα των εις το παρόν κεφάλαιο ειδικών διατάξεων» (Καποδίστριας ερμ ΚΙΝΔ).

Εννοιολογικό αλλά και πρακτικό πρόβλημα δημιουργεί στη διαφορά του ναυτικού όπως αυτή αποδίδεται στο ν.4078/2012 άρθρο ΙΙ στ) με τον ορισμό στην ΥΑ 3522.2./08/2013 άρθρο 1 εδ.δ΄το οποίο απαιτεί ναυτολόγηση ειδικά.

Οι κυβερνήτες των πλοίων αναψυχής του Ν.4256/2014, ως εργαζόμενοι σε αυτά, δεν ναυτολογούνται καθ΄ότι τα εν λόγω πλοία απαλλάσσονται της υποχρέωσης ναυτολόγησης. Τα πρόσωπα αυτά παρέχουν υπηρεσίες προσιδιάζουσες με τις υπηρεσίες και τα καθήκοντα του πλοιάρχου στερούμενα δε προστασίας και πρόβλεψης ειδικού προς αυτά νομικού πλαισίου.

Επιπροσθέτως δε, η διατήρηση της διάταξης του εδαφ.2^α του άρθρου 8 του ν.4245/2014 κάνει αναφορά για τους κυβερνήτες, ως μη απογεγραμμένους ναυτικούς, στο ν.3232/2004 (ΦΕΚ 80^Α/2004), παρ.6 άρθρο 16, επιφέρει μεγαλύτερη δυσχέρεια προσιδιάζοντας αυτούς με παροχή υπηρεσιών από επιτηδευματία.

Από πλευράς δε ΔΝΕΡ, όπως αυτή εξουσιοδοτείται κατά την παράγραφο 2 εδάφιο α΄της ΥΑ 3522.2./2008  προς επίλυση  όποιας αμφιβολίας σχετικά : α) με το εάν οποιαδήποτε κατηγορία προσώπων πρέπει να θεωρο΄πυνται ή όχι ναυτικοί και β) με το εάν η Διεθνής Σύβαση STCN ισχύει ή όχι για τα πλοία του ν.4245/2014, δεν έχει πραγματοποιηθεί η αναφερόμενη στο νόμο διαβούλευση ώστε να παραχθεί ένα ασφαλές συμπέρασμα και το οποίο θα προσδίδει ασφάλεια δικαίου στα εμπλεκόμενα μέρη. 

Δ. Καταλήγοντας, υποβάλλουμε το αίτημα να γίνει αποδεκτή η νομική φύση της σχέσης απασχόλησης του κυβερνήτη που προσλαμβάνεται σύμφωνα με τις διατάξεις άρθρο 94 του  Ν.4504/2017  ως σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, διεπόμενης από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και του Αστικού Κώδικα και εφαρμοζομένων των διατάξεων του άρθρου 922 περί πρόστησης, και να προσδιορισθούν οι ειδικότεροι όροι  αυτής της σύμβασης εργασίας, βάσει σχεδίου – υποδείγματος προς τα συμβαλλόμενα μέρη που θα αποτελεί μέρος του ναυλοσυμφώνου.

Σε σχετική διευκρινιστική εγκύκλιο του Υπουργείου Ναυτιλίας εξάλλου οι κυβερνήτες σκαφών αναψυχής χαρακτηρίζονται εργαζόμενοι επί του πλοίου και όχι πάροχοι ανεξάρτητων υπηρεσιών ή εργολάβοι.